Prywatny detektyw to bez wątpienia ciekawy zawód. Do jego wykonywania trzeba posiadać jednakże specyficzne predyspozycje, gdyż nie każdy znamionuje się odpowiednią przebiegłością i odpornością na stres. Aby rozpocząć działalność gospodarczą w roli detektywa należy spełnić ponadto szereg bardzo istotnych warunków…
W dzisiejszych czasach coraz więcej osób decyduje się pracować na własny rachunek. Dobrym rozwiązaniem jest otwarcie własnej agencji detektywistycznej, gdyż usługi świadczone przez prywatnego detektywa na przestrzeni lat cieszą się praktycznie niezmiennym zainteresowaniem klientów. Aby móc tytułować się mianem prywatnego detektywa, trzeba jednakże najpierw uzyskać odpowiednią licencję. Przyjrzyjmy się więc, co zrobić, żeby wspomnianą licencję otrzymać.
Czynniki, które trzeba spełniać
Szczegółowe warunki, które musi spełniać dana osoba, by w ogóle rozpocząć starania o przyznanie jej licencji detektywistycznej, określone zostały ustawą z dnia 6 lipca 2001 r. o usługach detektywistycznych. Niniejszy akt prawny opisuje również prawa i obowiązki prywatnego detektywa, a także zasady wykonywania działalności gospodarczej w odniesieniu do świadczenia usług detektywistycznych. Zgodnie z jego postanowieniami prywatnym detektywem może zostać osoba, która jest obywatelem Rzeczypospolitej Polskiej bądź też posiada obywatelstwo innego państwa należącego do Unii Europejskiej, Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu lub Konfederacji Szwajcarskiej. Konieczne jest także ukończenie 21 roku życia, posiadanie matury oraz legitymowanie się pełną zdolnością do czynności prawnych.
Prywatny detektyw to zawód szczególnego zaufania publicznego. W związku z tym kandydat na detektywa nie może być skazany prawomocnym wyrokiem za popełnienie umyślnego przestępstwa (w tym przestępstwa skarbowego), co winien udokumentować specjalnym zaświadczeniem o niekaralności. Również kiedy sprawa sądowa o umyślne przestępstwo jest w toku, należy poczekać do momentu jej wyjaśnienia.
Zawód prywatnego detektywa cieszy się sporym zainteresowaniem wśród byłych funkcjonariuszy policji oraz innych służb mundurowych, ochroniarskich i bezpieczeństwa publicznego. Trzeba jednak wiedzieć o tym, że zwolnienie dyscyplinarne z jakiegokolwiek urzędu administracji publicznej, podlegającej jurysdykcji Rzeczypospolitej Polskiej, Unii Europejskiej, Europejskiej Wspólnoty o Wolnym Handlu lub Konfederacji Szwajcarskiej, w trakcie ostatnich pięciu lat uniemożliwia otrzymanie licencji detektywistycznej. Dlatego też były policjant, który stracił pracę w wyniku zwolnienia dyscyplinarnego, musi przeczekać wspomniany okres. Co więcej, kandydat na prywatnego detektywa musi pozyskać, w zależności od swego miejsca zamieszkania, od powiatowego lub miejskiego komendanta policji pozytywną opinię wynikającą z przeprowadzenia przez nadmienionego komendanta wywiadu środowiskowego dotyczącego kandydującej osoby (w przypadku legitymowania się obywatelstwem innego niż Polska kraju należy przedstawić analogiczną opinię, wystawioną przez odpowiedni szczeblem i posiadanymi kompetencjami organ danego państwa).
Ostatnim z czynników, jaki kandydat na prywatnego detektywa musi udokumentować, jest zaświadczenie lekarskie o optymalnej kondycji psychicznej do pełnienia wymienionego zawodu. Aktualnie nie ma wymogu przeprowadzania testów sprawnościowych, lecz w trakcie badania lekarskiego sprawdzone zostanie również występowanie ewentualnych przeciwwskazań fizycznych do uzyskania licencji detektywistycznej. Nie oznacza to, że trzeba być okazem zdrowia, aby zostać detektywem – wystarczy do realizacji tego celu nienaganna kondycja fizyczna całego organizmu.
Wnioskujemy o przyznanie licencji
Jeżeli nie ma przeciwwskazań prawnych do przyznania naszej osobie licencji detektywistycznej, możemy wnioskować o jej wydanie u wojewódzkiego komendanta policji. W tym celu musimy przedłożyć wspomnianej instytucji, oczywiście oprócz stosownego wniosku, komplet dokumentów. Powinno się to odbyć w terminie przynajmniej 30 dni przed datą przeprowadzenia egzaminu centralnego (będzie o nim mowa w dalszej części). Wśród niezbędnych dokumentów musi się znaleźć pisemne oświadczenie o posiadaniu przez nas pełnej zdolności do czynności prawnych, oświadczenie o nietoczeniu się przeciwko nam postępowania karnego, zaświadczenie o niekaralności, a także świadectwo pracy z ostatnich pięciu lat. Ponadto będziemy zobligowani dołączyć dwustronną kserokopię dowodu osobistego, kopię dokumentu potwierdzającego posiadane przez nas wykształcenie oraz dwie fotografie. Cudzoziemcy zamiast kopii dowodu osobistego powinni przedłożyć kopię innego dokumentu potwierdzającego ich obywatelstwo oraz tożsamość, a także dokument świadczący o biegłej znajomości języka polskiego.
Przystępujemy do egzaminu
Po złożeniu wniosku o wydanie licencji detektywistycznej, musimy przystąpić do centralnego egzaminu organizowanego raz w roku przez Komendanta Głównego Policji. Wspomniany egzamin składa się z części pisemnej oraz ustnej (do tej drugiej przystępuje się po zaliczeniu pierwszej), a podzielony został na trzy bloki zagadnień tematycznych: blok ogólnoprawny, blok dotyczący organizacji i funkcjonowania organów wymiaru sprawiedliwości oraz przestrzegania prawa, a także blok dotyczący przepisów związanych z ochroną informacji. Etap pisemny egzaminu to 80 pytań o charakterze testowym, zaś etap ustny składa się z sześciu pytań otwartych.
W szczególnych okolicznościach można zostać zwolnionym z części opisywanego egzaminu. Przykładowo, osoba posiadająca dyplom szkoły oficerskiej lub legitymująca się tytułem magistra prawa nie musi przystępować do odpowiedzi na tematy egzaminacyjne znajdujące się w programie nauczania ukończonej przez siebie uczelni. Podobnie rzecz ma się w przypadku byłych funkcjonariuszy administracji publicznej – oni także zwolnieni są z części egzaminu dotyczącej wiedzy na temat funkcjonowania instytucji, w której niegdyś pracowali. Natomiast obcokrajowcy, którzy posiadają licencję detektywistyczną wystawioną przez odpowiedni urząd swego państwa, zobligowani są potwierdzić zdobyte umiejętności poprzez odbycie stażu adaptacyjnego oraz ukończenie praktycznego testu w języku polskim.
Co po egzaminie?
Kiedy werdyktem komisji egzaminacyjnej zdamy obie części państwowego egzaminu, komendant wojewódzki policji właściwy naszemu miejscu zamieszkania wyda nam stosowną licencję. Trzeba jednakże liczyć się z pewnym okresem oczekiwania na jej wyrobienie. W momencie odbioru licencji zostaniemy także wpisani do krajowego rejestru prywatnych detektywów, prowadzonego przez Ministerstwo Spraw Wewnętrznych i Administracji. Wówczas możemy praktycznie bezzwłocznie rozpocząć starania o zarejestrowanie działalności gospodarczej w charakterze biura detektywistycznego.
Warto pamiętać o tym, że licencja detektywa nie jest przyznawana dożywotnio. Każdy prywatny detektyw w trzyletnich odstępach czasu musi przystępować do okresowych badań medycznych i psychologicznych. Ma to na celu zapobiec sytuacjom, kiedy w wyniku pogorszenia się stanu zdrowia utracimy predyspozycje niezbędne do prawidłowego wykonywania opisywanego zawodu.
Jeżeli na poważnie myślimy o rozpoczęciu działalności jako prywatny detektyw, możemy skorzystać z propozycji specjalnych szkół, które zajmują się kształceniem kandydatów do pracy w niniejszym charakterze. Są to zwykle dwuletnie kursy, których program nauczania obejmuje zagadnienia znajdujące się na przedstawionym powyżej egzaminie państwowym. Ukończenie jakiejkolwiek z przytoczonych szkół nie jest jednakże jednoznacznie z nabyciem uprawnień prywatnego detektywa – ma ono na celu jedynie przybliżyć kandydatom, na czym konkretnie polegają usługi detektywistyczne, a także ułatwić im pozytywne przebrnięcie przez pytania egzaminacyjne.
UWAGA! Chcesz zamieścić ten artykuł na swojej stronie?
» Pamiętaj o zachowaniu formatowania tekstu i ewentualnych odnośników do reklamowanych stron w formie aktywnej.
» Zamieść informację na temat pochodzenia artykułu wstawiając pod nim poniższy kod w niezmienionej wersji:» Pochwal się w komentarzach gdzie zamieściłeś artykuł. Na pewno jego autor ucieszy się z tego i z chęcią odwiedzi Twoją stronę.