Łysienie dzieci i kobiet, ale i łysienie wielu mężczyzn jest poważnym problemem natury nie tylko fizycznej. Choć u podłoża tej choroby leżą przyczyny fizjologiczne łysienie bardzo silnie oddziałuje na psychikę osób nim dotkniętych. O ile mężczyźni jakoś sobie z łysieniem radzą, o tyle łysiejące kobiety i dzieci oraz dorastająca młodzież stają często nad przepaścią, której bez pomocy psychologów nie są w stanie pokonać.

Łysienie co prawda można leczyć, a w ostateczności , jeśli żadne środki nie pomogą, stosuje się leczenie zabiegowe, tyle tylko, że przeszczep włosów wskazany jest tylko w przypadku łysiny ustabilizowanej, a u dzieci trudno mówić o przeszczepie.
Tym egalitarnym typem łysienia, które może pojawić się u każdego niezależnie od płci i wieku jest łysienie plackowate, choroba o nieustalonej etiopatogenezie.
Lekarze wskazują na możliwości dziedziczenia tej choroby, wśród czynników ją wywołujących wymienia się też zaburzenia układu nerwowego, zakażenia i stany zapalne, choroby skóry, bielactwo i choroby tarczycy, zachowania autoagresyjne organizmu i przynajmniej kilka innych przyczyn.
Trudny do przewidzenia jest też przebieg. U niektórych pacjentów łysienie cofa się samoistnie, u innych bardzo dobre efekty daje leczenie popularnymi środkami, u jeszcze innych konieczne jest wyeliminowanie czynników, które wywołały łysienie. W leczeniu tego typu łysienia ogromną rolę odgrywa diagnostyka. Ustalenie i wyeliminowanie czynników, które doprowadziły do częściowej, bądź całkowitej (i takie reakcje się zdarzają) utraty włosów.

Łysienie – zadanie dla lekarza

Samodzielnie łysienia plackowatego wyleczyć się nie da. Można jedynie czekać na jego remisję, ale w ten sposób można czekać długimi latami i niczego nie zyskać. W każdym przypadku wskazana jest więc pomoc lekarza, a w niektórych sytuacjach wsparcie najbliższych i pomoc psychologa.
Lekarz najpierw zdiagnozuje przyczyny łysienia dotyczące konkretnego, indywidualnego przypadku, a następnie zaordynuje najodpowiedniejsze dla danego pacjenta leczenie. Musimy jednak liczyć się z tym, że nie każda kuracja zadziała, a włosy mogą odrosnąć dopiero przy kolejnych próbach i kolejnych metodach terapii.
To często zadanie na dłuższy okres czasu, w ciągu którego musimy jakoś żyć bez włosów.

Łysienie to też zadanie dla psychologa

Nie każdy jest na tyle silny by poradzić sobie z problemem całkowitej lub częściowej utraty włosów. Wsparcie psychologa trzeba więc brać pod uwagę w sytuacjach, w których utrata włosów wiąże się z drastycznym spadkiem samooceny i stanami depresyjnymi. U dzieci jest to o tyle ważne, że rówieśnicy bywają bezlitośni dla wszelkiej inności, u kobiet z kolei ogromną rolę odgrywa kwestia własnej atrakcyjności – włosy są wszak jednym z ważniejszych atrybutów kobiecej urody i to w większości kultur na całym globie.

Walka z łysieniem – zadanie dla nas

Osoby dotknięte łysieniem mają dwie możliwości: mogą swoją chorobę zaakceptować lub intensywnie walczyć z łysieniem. W pierwszym przypadku akceptacja powinna być raczej poprzedzona przetestowaniem przynajmniej kilku metod leczenia łysienia, bo niewykluczone przecież, że któraś z nich może u danego pacjenta zadziałać. W przypadku drugim tj. intensywnej walki wskazana jest też cierpliwość i wytrwałość, bo może okazać się, że walka z łysieniem będzie zadaniem na całe życie. I tu jednak konieczne jest znalezienie złotego środka i pewien poziom akceptacji swojej choroby, w przeciwnym wypadku łatwo popaść w zniechęcenie, depresję, albo obsesję na punkcie własnego łysienia i własnych włosów.

UWAGA! Chcesz zamieścić ten artykuł na swojej stronie?
» Pamiętaj o zachowaniu formatowania tekstu i ewentualnych odnośników do reklamowanych stron w formie aktywnej.
» Zamieść informację na temat pochodzenia artykułu wstawiając pod nim poniższy kod w niezmienionej wersji:

» Pochwal się w komentarzach gdzie zamieściłeś artykuł. Na pewno jego autor ucieszy się z tego i z chęcią odwiedzi Twoją stronę.