Mapy tworzono od czasu jak tylko człowiek zaczął podróżować. Potrzebował wiedzieć którędy się przemieszczać aby bezpiecznie i najkrótsza drogą dotrzeć do celu. Pierwsze dokładne mapy obejmowały tereny Europy, następnie zkatalogowano inne kontynenty. Obecnie posiadamy bardzo dokładne mapy każdego zakątka ziemi, łącznie z rozległymi morzami i oceanami uwzględniające poziomice. Stało się to możliwe głownie dzięki zdjęciom satelitarnym i samolotowym.

Na początku lat 70 XX wieku rozpoczęto prace nad systemem nawigacji satelitarnej. Z początku był to projekt wojskowy prowadzony i finansowany przez departament obrony USA. W późniejszym czasie został udostępniony ludności cywilnej. Obecnie odbiorniki GPS (Global Positioning System) są na tyle tanie, że weszły do użytku codziennego. Dzięki nawigacji satelitarnej, przy użyciu map z naniesionymi dodatkowymi informacjami GPS bez problemu możemy określić swoją pozycję znajdując się w każdym punkcie na kuli ziemskiej. Jednakże nawigacja satelitarna największą popularność zdobyła w samochodowych systemach nawigacji. Przy wykorzystaniu małego urządzenia z komputerem, odbiornikiem GPS i wyświetlaczem LCD, możemy bez problemu dostać się autem w każdy wcześniej wskazany adres. W pamięci tego typu urządzeń znajdują się bardzo dokładne mapy (często 3D) większy miast. Nawigacja samochodowa bez przerwy wyświetla nam naszą dokładną pozycję na mapie obliczając w czasie rzeczywistym najkrótszą drogę do celu i kierując nas abyśmy nie zabłądzili. Nowoczesne odbiorniki potrafią wyznaczać trasę która omija płatne autostrady, roboty na drodze bądź korki. Działa to na zasadzie łączenia się nawigacji z lokalnymi nadawcami którzy bezustannie aktualizują dane o sytuacji na drodze. To właśnie samochodowej nawigacji satelitarnej podróżowanie stało się łatwiejsze i przyjemniejsze niż kiedykolwiek wcześniej.

Specyfikacja systemu GPS

Aktualnie w przestrzeni znajduje się 50 satelitów (łącznie z satelitami zastępczymi) na wysokości około 20183.  Gwarantuje to, że w każdym miejscu na ziemi istnieje widoczność przynajmniej 4 satelitów.. Średnia żywotność satelitów wynosi od 9 do 11 lat. Czynni to cały projekt bardzo kosztownym w utrzymaniu. Aczkolwiek korzyści z systemu znacznie przekraczają jego koszty. Aby określić pozycję w trójwymiarowej przestrzeni oraz czas systemu konieczny jest jednoczesny odbiór z przynajmniej czterech satelitów. Odbiornik oblicza trzy odległości do satelitów oraz odchyłki czasu. Współrzędne satelity są transmitowane w depeszach nawigacyjnych. Poziom dokładności wynosi obecnie kilka metrów dla ludności cywilnej. Przed 2000 rokiem było to 100m, co wynikało z obniżenia precyzji spowodowanej wprowadzeniem pseudolosowego błędu przez Departament Obrony USA. Uniemożliwiało to wykorzystywania systemu GPS w celach wojskowych (np kierowanie rakietami) przez inne państwa niż Ameryka.

Aktualnie powstają odpowiedniki amerykańskiego systemu:

  • GLONASS – rosyjski system, znacznie mniej doskonały a tym samym mniej popularny
  • Galileo – tworzony przez Europejska Agencje Kosmiczna, będzie miał dokładność do 50 cm w zastosowaniach cywilnych
  • Compass – chiński projekt
  • IRNSS – projekt indyjski
UWAGA! Chcesz zamieścić ten artykuł na swojej stronie?
» Pamiętaj o zachowaniu formatowania tekstu i ewentualnych odnośników do reklamowanych stron w formie aktywnej.
» Zamieść informację na temat pochodzenia artykułu wstawiając pod nim poniższy kod w niezmienionej wersji:

» Pochwal się w komentarzach gdzie zamieściłeś artykuł. Na pewno jego autor ucieszy się z tego i z chęcią odwiedzi Twoją stronę.