Spawanie MMA (Manual Metal Arc Welding), czyli elektrodami otulonymi jest najstarszą jak i w największym stopniu wielozadaniową opcją spawania łukowego.

Swe powstanie spawanie MMA ma w 1885 r.. W owym czasie to nasz rodak Olszewski oraz obywatel Rosji Benardos opatentowali schemat spawania łukowego nietopliwą elektrodą węglową. W 1890 roku Rosjanin o nazwisku Sławianow zastąpił nietopliwą elektrodę węglową prętem stalowym stapiającym się w łuku elektrycznym. W przypadku obu tych metod pracy łuk elektryczny jarzył się bez dodatkowej osłony w powietrzu. W rezultacie tego jeziorko spawalnicze było narażone na znaczne utlenienie jak i naazatowanie. Nie wcześniej niż w 1907 r. mieszkaniec Szwecji Oscar Kjellberg stworzył elektrodę otuloną, jaka jest prętem stalowym pokrytym warstwą otuliny złożonej z substancji mineralnych. W toku stapiania otuliny w łuku elektrycznym robił się żużel, a także gazy ochraniające jeziorko spawalnicze przed kontaktem z powietrzem.

Elektrody, za pomocą których dzieje się spawanie MMA , czyli elektrody otulone, spełniają trzy funkcje: osłonową, jonizacyjną i metalurgiczną. Przede wszystkim elektrody osłaniają ciekły metal spoiny przed dostępem atmosfery przy okazji spawania. Oprócz tego pozwalają na łatwe zainicjowanie i jarzenie się łuku spawalniczego. Następne ich zadanie dotyczy regulacji składu chem. a ponadto poprawieniu klasy spoiwa, dzięki wprowadzeniu pierwiastków odtleniających, wiążących azot a także rafinujących ciekły metal. Elektrody odpowiadają również za robienie żużla, zaś żużel ma wpływ na: rozmiar przenoszonych kropel spoiwa; ochronienie jeziorka spawalniczego a także kropli ciekłego spoiwa przed działaniem gazów z atmosfery; nadawanie formy i chronienie krzepnącego ściegu spoiny i opóźnienie jego stygnięcia; regulowanie składu chemicznego spawu.

W skład otuliny elektrod, jaka odpowiada za odpowiednie spawanie MMA, wchodzą surowce mineralne, żelazostopy, metale jak i składniki organiczne w ilości odpowiedniej dla danego pokroju elektrody. Najpowszechniejszymi stosowanymi surowcami mineralnymi do wytwarzania otuli­ny będą rudy żelaza, manganu, tytanu, glinokrzemiany (np. kaolin, szpat pol­ny, skaleń), węglany wapnia, magnezu, żelaza, związki fluoru (najczęściej fluoryt) jak i kwarcyt. Elementy organiczne, jak np. krochmal, celuloza i tym podobne, dodaje się do otulin we względnie małych ilościach, głównie w celu utworzenia gazów które osłaniają kąpiel spawalniczą przed atmosferą powietrza. Grubość otulin elektrod może być różnorodna. Przeważnie elektrody otulone wykonuje się jako grubo-, średnio- oraz cienkootulone zaś produkuje się je najczęściej o średnicach 2; 2,5; 3,25; 4; 5 i 6 milimetrów.

UWAGA! Chcesz zamieścić ten artykuł na swojej stronie?
» Pamiętaj o zachowaniu formatowania tekstu i ewentualnych odnośników do reklamowanych stron w formie aktywnej.
» Zamieść informację na temat pochodzenia artykułu wstawiając pod nim poniższy kod w niezmienionej wersji:

» Pochwal się w komentarzach gdzie zamieściłeś artykuł. Na pewno jego autor ucieszy się z tego i z chęcią odwiedzi Twoją stronę.


Inne artykuły użytkownika